Page 6 - Analityka 4/2015
P. 6

MAGDA CABAN  ŁUKASZ HALIŃSKI            ANNA BIAŁK-BIELIŃSKA  JOLANTA KUMIRSKA  PIOTR STEPNOWSKI

NAUKA  Technika chromatografii gazowej sprzężona ze spektrometrią mas jest coraz częściej wykorzystywana
       jako narzędzie analityczne do rutynowego oznaczania analitów w różnego rodzaju próbkach, w tym
       środowiskowych i biologicznych. Ekstrakty z takich matryc są bogate w różnorodne składniki izolowane
       łącznie z analitami i mogące zakłócać przebieg oznaczania ilościowego. Zmienność składu próbek
       powoduje znaczne często rozbieżności w wynikach oznaczeń. Spowodowane jest to zjawiskiem
       określanym jako „efekt matrycowy”, który może zarówno obniżać, jak i podwyższać wynik oznaczenia
       ilościowego danego analitu.

       Efekty matrycowe
       w chromatografii gazowej

       SPRZĘŻONEJ ZE SPEKTROMETRIĄ MAS

                           Efekty matrycowe, wpływające na wyniki analiz ilościowych, są powszechnie kojarzone z techniką chromatografii
                           cieczowej sprzężonej ze spektrometrią mas (LC MS). Mechanizmem wpływu składu matrycy na uzyskiwane wyni-
                           ki jest w tym przypadku wzmacnianie lub supresja jonizacji analitów, powodowana obecnością innych składni-
                           ków próbki w źródle jonów spektrometru mas. Znacznie rzadziej efekty matrycowe są wiązane z chromatografią
                           gazową sprzężoną ze spektrometrią mas (GC MS), zupełnie inne są także mechanizmy stojące za wpływem
                           matrycy na wyniki ilościowe, gdyż nie wynikają z zaburzenia procesów jonizacji, lecz zależą od kondycji elemen-
                           tów układu chromatograficznego. Są one związane głównie z zatrzymywaniem składników próbki na aktywnych
                           sorpcyjnie powierzchniach w dozowniku lub wewnątrz kolumny kapilarnej. W niniejszym opracowaniu krótko
                           opisane są najważniejsze efekty matrycowe towarzyszące technice GC MS oraz podstawowe metody minimali-
                           zowania ich wpływu na wyniki analiz.

       4 ANALITYKA – NUMER 4, ROK (XVI) 2015
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11