Page 14 - Analityka 4/2014

NATALIA KATARZYNA BŁAŻEJ ZOFIA JACEK
SZCZEPAŃSKA OWCZAREK KUDŁAK MAZERSKA NAMIEŚNIK

PRAKTYKA Badania analityczne w zakresie wykrywania i oznaczania związków endokrynnych w próbkach
środowiskowych stanowią duże wyzwanie analityczne. Dlatego też równolegle rozwija się i nabiera
znaczenia drugie podejście polegające na wykorzystaniu odpowiednich testów oraz organizmów
wskaźnikowych w celu określenia sumarycznej endokrynności próbek środowiskowych.

Związki endokrynne w środowisku.
Problemy i wyzwania

CZ. II − WYKRYWANIE I OZNACZANIE ZWIĄZKÓW ENDOKRYNNYCH
I/LUB ENDOKRYNNOŚCI PRÓBEK

Odkrycie istnienia w środowisku mikrozanieczyszczeń, do których należą między inny-
mi związki z grupy EDC, spowodowało konieczność opracowania i wdrożenia nowych
metod do praktyki analitycznej. Jedną z nich są nabierające coraz większego znaczenia
techniki immunoanalizy. Mimo, iż nie są one rozwiązaniem nowym, ponieważ od dawna
z powodzeniem stosuje się je w analizie klinicznej, mają wiele zalet pozwalających na
wykorzystanie ich w badaniach środowiskowych.
Szczególną uwagę poświęcono przeglądowi podejść analitycznych wykorzystywanych
w celu wykrywania i oznaczania związków z grupy ECD w próbkach środowiskowych.
Scharakteryzowano zarówno komórkowe jak i niekomórkowe testy wykorzystywane
do pomiaru poziomu endokrynności. Przedstawiono schemat oznaczania estrogenów
z wykorzystaniem techniki LC MS. Zestawiono także informacje o zmianach w organi-
zmach biowskaźnikowych, które zachodzą na skutek obecności związków z grupy estro-
genów w środowisku ich bytowania.
Słowa kluczowe:
związki endokrynne, immunoanaliza, aktywność estrogenna.

32 ANALITYKA – NUMER 4, ROK (XV) 2014