Page 22 - Analityka 4/2015
P. 22

ANNA WAWRZYK  DOROTA MODZELEWSKA         ALEKSANDRA PAPIS

Archeometria  Systemy dekontaminacji waporyzowanym nadtlenkiem wodoru stosowane są do szybkiego,
              bezpiecznego i niskotemperaturowego odkażania zamkniętych pomieszczeń skażonych
              mikrobiologicznie, takich jak oddziały szpitalne, karetki pogotowia i inne pomieszczenia o zaostrzonych
              wymaganiach dotyczących czystości i sterylności powietrza.

              Skuteczność biobójcza
              waporyzowanego nadtlenku
              wodoru

              NA PODSTAWIE OCENY ZANIECZYSZCZENIA MIKROBIOLOGICZNEGO POWIERZCHNI
              SKÓRZANYCH BUTÓW PRZECHOWYWANYCH NA TERENIE BYŁEGO KL AUSCHWITZ-
              -BIRKENAU W OŚWIĘCIMIU

                                  Eksponaty muzealne, między innymi buty, narażone są na korozję mikrobiologiczną, która jest wieloetapowym
                                  i złożonym zjawiskiem prowadzącym do niszczenia materiałów. Jej objawami mogą być zaplamienia, naloty na
                                  powierzchniach, osłabienia struktury i zmiana kolorystyki obiektów muzealnych. Poszukując łatwego w zasto-
                                  sowaniu, skutecznego biobójczo i przyjaznego środowisku sposobu dezynfekcji obiektów muzealnych, kilka
                                  sztuk obuwia poddano próbie dezynfekcji waporyzowanym nadtlenkiem wodoru (VHP) w stężeniu 300 ppm
                                  przez 5 minut. Aby ocenić skuteczność biobójczą VHP, sprawdzono stopień zanieczyszczenia mikrobiologicz-
                                  nego skórzanego buta przed oraz po tym zabiegu. Oznaczono ogólną liczbę mikroorganizmów, liczbę kolonii
                                  grzybów oraz liczbę kolonii bakterii z rodzajów Staphylococcus, Bacillus, Clostridum oraz Pseudomonas wyhodo-
                                  wanych z różnych części powierzchni skórzanego buta. Zauważono znaczący spadek liczby mikroorganizmów
                                  na powierzchni badanego obiektu po zastosowaniu waporyzowanego nadtlenku wodoru w zadanym cyklu
                                  parametrycznym, przy czym najlepsze efekty osiągnięto na powierzchniach gładkich, a gorsze na pofałdowanej
                                  powierzchni buta.

              48 ANALITYKA – NUMER 4, ROK (XVI) 2015
   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27